W przeciwieństwie do kawy, która jest wysyłana, jako kawa zielona i otrzymuje ostateczną formę w kraju, do którego jest importowana (sortowanie i palenie), herbata jest przetwarzana w fabrykach w kraju pochodzenia, a następnie eksportowana w ostatecznej formie.
Produkcja Herbat:
Najważniejsze etapy tradycyjnej produkcji herbaty: więdnięcie, walcowanie, oksydacja (w literaturze można znaleźć określenie fermentacja), suszenie i sortowanie.
Więdnięcie
Świeże liście herbaty docierające do fabryki, są ważone, a ich ilość jest rejestrowana. Podczas tego procesu zawartość wilgoci w liściach zmniejsza się do 50%, co czyni je miękkimi i elastycznymi. Więdnięcie odbywa się w specjalnych rynnach albo w torrefiers o długości 25-30 m. Liście są rozłożone na siatkach drucianych i wentylowane. Bywa, że powietrze przepływające przez wentylatory jest podgrzewane, zależy to od wilgotności liści. Proces więdnięcia trwa od 12-18 godzin.
Walcowanie
Zwiędnięte zielone walcuje się w specjalnych do tego przeznaczonych urządzeniach. Składają się one z dwóch dużych, ciężkich metalowych płyt, które obracają się względem siebie. W ten sposób rozbijany jest płyn komórkowy liści herbaty. Następuje proces utleniania, a także uwalniania olejków eterycznych, nadających charakterystyczny zapach i smak herbatom.
Zrolowana herbata zaczyna się utleniać, jest wprowadzana do pomieszczenia oksydacji. Niektóre nowoczesne fabryki stosują tak zwaną maszynę „rotorvane”, rodzaj niszczarki, w której liście są przesuwane po wolno obracającym się przenośniku ślimakowym w cylindrze, do którego wprowadza się tlen w celu przyspieszenia procesu oksydacji.
Proces oksydacji
Jest to proces utleniania płynów komórkowych, które zostały uwolnione podczas walcowania. Liście herbaty rozkłada się na stołach w warstwach po 10 cm. W nowoczesnych fabrykach nawilża się pomieszczenia poprzez rozpylanie wody z obrotowych wentylatorów.
Podczas utleniania, który zajmuje 2-3 godziny – liście stopniowo zmieniają kolor na miedziano-czerwony. Należy stale monitorować stopień utlenienia ponieważ jakość gotowej herbaty zależy w dużej mierze od prawidłowej oksydacji. Gdy proces utleniania zakończy się, następuje proces suszenia.
Suszenie
Następnie liście herbaty są suszone, aby zatrzymać proces fermentacji i zachować smak i aromat. Może to być robione za pomocą gorącego powietrza lub w piecach. Stosuje się tak zwane suszarki warstwowe zasilane drewnem lub olejem. Początkowa temperatura wynosi 90 st. C i mocno wiąże płyn komórkowy z liśćmi. Pod koniec 20-minutowego suszenia temperatura spada do 40 st. C. a wilgotność do około 6%. Zaparzając herbatę płyn komórkowy, który przykleił się do wysuszonych liści, rozpuszcza się w gorącej wodzie i wytwarza aromatyczny i orzeźwiający napój.
Sortowanie
Po wysuszeniu liście są sortowane według wielkości za pomocą sit. Większe liście są często używane do herbaty liściastej, podczas gdy drobniejsze cząstki są używane do herbaty w torebkach.
Pakowanie
Na koniec herbatę pakuje się w odpowiednie opakowania, które chronią ją przed wilgocią, światłem i powietrzem, aby zachować jej świeżość.
Herbatę uprawia się w różnych regionach świata, zależnie od klimatu, gleby i innych czynników. Oto kilka głównych regionów herbacianych:
Chiny: Chiny są jednym z najstarszych i najważniejszych regionów uprawy herbaty na świecie. Mają długą tradycję produkcji herbaty i słyną z różnorodności odmian, w tym zielonej, czarnej, białej, żółtej i pu-erh.
Indie: Indie są jednym z największych producentów herbaty na świecie. Regiony takie jak Asam, Darjeeling i Nilgiri są dobrze znane z wysokiej jakości herbat czarnych i zielonych. Asam jest znany z mocnych herbat czarnych, Darjeeling słynie z delikatnych herbat czarnych i zielonych, a Nilgiri produkuje głównie herbaty czarne.
Sri Lanka: Sri Lanka, wcześniej znana jako Cejlon, jest jednym z głównych producentów herbaty czarnej na świecie. Klimat na wyspie sprzyja uprawie herbaty, a główne regiony herbaciane to Nuwara Eliya, Dimbula i Uva.
Japonia: Japonia jest znana z produkcji wysokiej jakości herbat zielonych, w szczególności matcha, senchy i gyokuro. Proces produkcji herbaty w Japonii jest starannie kontrolowany, a regiony takie jak Uji, Shizuoka i Kagoshima są znane z doskonałych herbat zielonych.
Kenia: Kenia jest jednym z największych producentów herbaty czarnej na świecie. Klimat i gleba w regionie Rift Valley są idealne do uprawy herbaty. Kenijska herbata jest często stosowana jako podstawa w wielu herbatach mieszanych.
Turcja: Herbata jest nieodłącznym elementem kultury tureckiej. Turcja jest jednym z największych konsumentów herbaty na świecie, a region Rize jest centrum uprawy herbaty w kraju. Turecka herbata jest często parzona i podawana w charakterystycznych małych szklankach.
Ponadto, herbatę uprawia się również w innych regionach, takich jak Nepal, Vietnam, Iran, Argentyna, Tanzania i Zimbabwe. Każdy z tych regionów ma swoje własne odmiany herbaty, style produkcji i unikalny smak.
Czarna herbata
Czarna herbata, po procesie suszenia, jest tak zwaną herbatą surową. Jest przesiewana przez różnej wielkości sita dzielące herbatę na następujące gatunki: Leaf Tea herbatę liściastą, Broken Tea – pokruszona herbata, Fannings -tzw zmiotki czyli odsiewy liści, Dust– pył
Produkcja herbaty zielonej
Proces jest ten sam do etapu więdnięcia, później następuje zatrzymanie oksydacji poprzez podgrzewanie za pomocą pary albo w tzw “pan-fried” czyli podgrzewania w wokach, następnie jest walcowana i suszona.
Produkcja herbaty białej
Herbata biała jest najwcześniej zbierana, kiedy pączki są jeszcze białe (stąd jej nazwa). Poddawana jest tylko procesowi więdnięcia.
Herbata to produkt naturalny, jest trwała poprzez zmniejszenie zawartości wilgoci. Powinna być przechowywany w chłodnym i suchym miejscu. Herbata zachowuje swój pierwotny smak, gdy jest przechowywana w szczelnie zamkniętym pojemniku, z dala od silnie pachnących produktów spożywczych, takich jak np. przyprawy.
Ważne: im mniejszy liść, tym silniejszy napar.
Uwaga: potocznie, czy umownie mówi się, że herbata jest fermentowana. Fermentacja nie zachodzi przy udziale tlenu. Należy zastąpić słowo fermentacja słowem oksydacja, czyli utlenianie. Jedyną herbata fermentowaną jest herbata Pu-erh (potocznie zwana herbatą czerwoną).
Zakochaj się w herbacie od pierwszego parzenia
0 komentarzy