Trafiłam na książkę  „Herbata”  W. Pochlebkina wydaną w 1974r. Motto „Herbatę piją wszyscy, ale tylko nieliczni pić ją potrafią”. Książka jest bardzo interesująca.

Wybrałam z niej dział poświęcony narodowym napojom herbacianym i zaprezentuję sposoby parzenia i serwowania herbaty w Chinach i Tybecie.

Parzenie i serwowanie herbaty po chińsku

W Chinach- zależnie od prowincji – są różne sposoby parzenia i serwowania herbaty. Klasyczny sposób to zaparzanie w specjalnej czarce z pokrywką tzw. gaiwanie. Do czarki wsypuje się około 4g suszu i zalewa wodą do  ¾ pojemności.

Czas parzenia zależy od rodzaju herbaty i wynosi od 20 do 40 sekund  Z gaiwanu przelewa się napar do filiżanek przez szczelinę. Pokrywka pozostaje na miejscu. W ten oto sposób zachowuje się aromat herbaty. Napój pije się gorący małymi łyczkami, bez cukru i innych ingrediencji.

Po wypiciu ¾ zawartości, pozostałą część zalewa się ponownie wrzątkiem. Herbatę wysokiej jakości można zalewać jeszcze kilkakrotnie, niższej jakości najwyżej dwa razy. Przy parzeniu oolongów dawka herbaty jest dwukrotnie większa niż zazwyczaj ( około 10 gr.) na czarkę.

W prowincji Fukien

Używane są  gaiwany o maleńkiej pojemności. Najpierw czarkę na zewnątrz polewa się wrzątkiem. Następnie wsypuje się susz do ¾ objętości, zalewa wodą i zakrywa pokrywką. Potem gaiwan znów polewa się wrzątkiem przez około 1,5 minuty. Po tym czasie herbata jest gotowa do picia.

W ten sposób herbatę zaparza się jeszcze dwukrotnie. W południowych i południowo wschodnich Chinach do różnych gatunków herbat dodaje się już po ich przygotowaniu, różnego rodzaju ingrediencje, jak imbir, kardamon, cynamon albo migdały. W części północnej i północno-wschodniej uzupełnia się napar herbaty mlekiem, masłem, solą.

Co zyskamy pijąc regularnie herbatę chińską z dodatkiem cynamonu?

Przede wszystkim poprawę trawienia. Jednocześnie taka herbata reguluje poziom cukru we krwi oraz może ułatwić odchudzanie. Wpływa na  zmniejszenie wysokiego cholesterolu.

Czytaj też: Biały wrzątek czyli jak gotować wodę na herbatę

Herbaty po Tybetańsku

Tybetańczycy spożywają herbatę zarówno w postaci płynnej jak i stałej. Czasuma – tak nazywa się napój herbaciany- jest  mocnym naparem. Powinno być  50-75g suszu na litr wody. Do tak zaparzonej herbaty dodaje się masło zrobione z mleka jaka ( musi być stopione ) w ilości 100-250 g na litr i sól do smaku.

Gorąca mieszankę ubija się w specjalnej wydłużonej beczułce podobnej do maselnicy – napój jest bardzo kaloryczny i wzmacniający. W warunkach Tybetańskich, tak przygotowana herbata jest i pożywieniem i lekarstwem.

Potrawa czambu

W Tybecie również z suszu herbacianego przygotowuje się narodowa potrawę „czambu”.
Mąkę z uprażonego ziarna jęczmienia miesza się z roztartym masłem z mleka jaka, suszem herbaty oraz solą.

W następnym wpisie podam jak przygotowuje się herbatę w innych rejonach świata.

Zakończenie

Wpis ten jest oparty na książce Pochlebkina wydanej 1974 r.
Od tego roku dokonano wielu odkryć na temat właściwości herbat.
Kilka teorii zweryfikowano, a czy sposoby parzenia i serwowania herbaty również się zmieniły?
W ciągu lat  „udoskonalano” jej picie. Zapakowano w torebki, dodano sznureczek, zaczęto pić ją
w biegu – straciła swoją magię.
Dziś wracamy do tradycyjnego rytuału parzenia i serwowania herbaty. 
Wiele herbaciarni – i nie tylko – organizuje pokazy parzenia oraz prelekcje na temat właściwości „najszlachetniejszego napoju świata”.
Już nie zadaje się  pytania: czy herbaty są zdrowe ?
Lata badań potwierdziły ich ogromny dobroczynny wpływ na nasz organizm. Przeczytaj właściwości herbat najczęściej zadawane pytania.

Relaks

W tak zabieganym, pędzącym świecie, chwila oddechu przy filiżance, gaiwanie  czy też kubku jej naparu jest bardzo cenna

Zaparz swoją ulubioną herbatę (nie w torebce), usiądź wygodnie, zrelaksuj się, odpłyń myślami w swoje ulubione miejsca, ten czas jest tylko dla Ciebie.

Jaką herbatę pić ? Taką, która Ci smakuje. Wszystkie są prozdrowotne.

Post scriptum

Polecam wydaną w 2022 r  książkę Anny Brożyny „Herbata -odkryj prawdziwy smak najszlachetniejszego napoju na świecie”. Książka zawiera dużo przydatnych informacji o herbatach, ich właściwościach, sposobach parzenia i serwowania. Napisana jest przystępnym językiem.