Kim była Św. Hildegarda z Bingen – życie i duchowość

Święta Hildegarda z Bingen żyła w średniowieczu (1098-1179). Urodziła się w Bermersheim nad Menem.
W 2012 r Papież Benedykt XVI wpisał ją na listę świętych. I w tym samym roku jako jedna z czterech kobiet dołączyła do grona 40 doktorów Kościoła.
Uważana jest za prekursorkę medycyny alternatywnej i wiele z jej zaleceń ma dzisiaj zastosowanie.
Jest autorką wielu prac z zakresu m.in. medycyny, ziołolecznictwa, przyrodoznawstwa, wizjonerka i egzorcystka.

Dzieciństwo św. Hildegardy z Bingen

Była bardzo chorowitym dzieckiem. W niektórych publikacjach można spotkać się ze stwierdzeniem, że od trzeciego roku życia miała wizje.
Dzisiaj zapewne mówiono by, że to na skutek jej dolegliwości, niedotlenienia mózgu etc.

Nie mniej, jak się później okazało miała ogromną intuicję i wrażliwość.

Gdy miała 8 lat rodzice oddali ją do Zakonu Benedyktynek.
„Bogu należy oddać to co boskie”
Jak mówią zapiski od najmłodszych lat wykazywała duże zainteresowania nauką.
W tym czasie rola kobiet ograniczała się do usługiwania mężczyźnie, rodzeniu i wychowywaniu do pewnego wieku dzieci.

Bardzo mało kobiet w tym okresie wpisało się w annały historii.

Życie w zakonie

Będąc w zakonie interesowała się nauką w szerokim tego słowa znaczeniu i co również podkreślane jest w publikacjach uczestniczyła w życiu lokalnej społeczności. Angażowała się w działalność kaznodziejską i w ten oto sposób przyczyniała się do licznego napływu młodych dziewcząt do zakonu. Po śmierci przełożonej została w sposób naturalny jej następczynią. W czasie swojej zakonnej służby zaczęła publikować prace naukowe.

Kompleksowe dbanie o zdrowie wg świętej Hildegardy

Św. Hildegarda z Bingen stworzyła filary kompleksowego dbania o zdrowie wyprzedzając o stulecia swoją epokę.

Uważała, że powinno się przede wszystkim poznać przyczyny choroby i starać się je zlikwidować (współczesne podejście).

• najważniejsza jest dieta (dzisiaj byśmy powiedzieli jesteś tym co jesz) oparta przede wszystkim na orkiszu,
• post czyli umiar w jedzeniu i nie tylko,
• krwioupust – puszczanie krwi. Obecnie medycyna niekonwencjonalna do tego wraca,
• psychika – ciało to dom dla duszy.
  Współcześnie każdy lekarz nam powie, że stan naszego umysłu (psychiki) ma ogromny wpływ na nasze dolegliwości i ich leczenie. Szkoda, że musiało upłynąć parę wieków, żeby zaakceptować to twierdzenie.
  W naszym kraju powstało Polskie Towarzystwo Przyjaciół św. Hildegardy, które zajmuje się promowaniem jej myśli osoby.
  
  
  

Znaczenie ziół wg św. Hildegardy z Bingen

Według mniszki to nie tylko zaparzanie ziół, to również cały aspekt psychologiczny. Jej przesłanie to zjednoczyć się z Bogiem. Dzisiaj powiemy, że musimy zadbać o sferę duchową.

Tak abyśmy nie zgubili się w tym zabieganym świecie (nie stali się robotami), umieli odpoczywać, medytować, umieli wybaczać. Dużo z tych aspektów znajdziecie w Jodze. Zapraszam do wcześniejszego artykułu poświęconego jodze – „Joga i życie w harmonii”.

Zioła zalecane przez św. Hildegardę z Bingen

Mniszka pisała, że zioła mają dwa oblicza. Mogą pomóc, ale mogą też zaszkodzić. Dziś wiemy, że wszystko co spożywamy w nieodpowiednich ilościach może być trucizną.

Zioła wg św. Hidegardy na poprawę pamięci

Bertman Jest rośliną należącą do rodziny astrowatych. Kwiat przypomina rumianek. Jednak nie kwiat jest najważniejszy a korzeń. Może być spożywany w formie sproszkowanej jako dodatek do potraw.
Roślina ta poprawia funkcje poznawcze takie jak pamięć, koncentrację i samopoczucie. Dodatkowo wspomaga trawienie, oczyszcza jelita ułatwia wchłanialność substancji pokarmowych. Bertman stosowany jest w Ajurwedzie (tradycyjna medycyna).

Zalecane jest spożywanie sproszkowanego korzenia 3-4 razy dziennie po jednej łyżeczce lub jeżeli ktoś woli można nabyć go formie suplementu diety.

Zioła wg św. Hildegardy na jelita, odporność

Galgant czasami zwany dzikim kardamonem. Jest rośliną chińską zaliczaną do roślin imbirowatych.
Galgant ma bardzo duże zastosowanie w medycynie naturalnej m.in. pomaga w trawieniu, obniża poziom cukru, zmniejsza ilość złego cholesterolu i ma działanie przeciwzapalne.
Uwaga: nie powinny go stosować osoby z wrzodami żołądka, gdyż pobudza ona wydzielanie soków trawiennych.

Przepis na leczniczy płyn:
1 litr białego wina
20 g korzenia galganu
4 łyżki miodu.
Należy zagotować wino ze startym korzeniem, następnie zdjąć szumowiny dodać miód i rozlać do butelek. Napój należy spożywać 3 -4 razy dziennie po małym kieliszku.
Gałgan można również nabyć w postaci suplementu diety.

Zioła wg św. Hildegardy na układ pokarmowy

Koper włoski to kolejne zioło, który poleca Hildegarda. Tym razem działanie zdrowotne ma nie korzeń, a kwiat. Napar z kopru stosuje się przy zaburzeniach układu pokarmowego, biegunce, bólach brzucha.
Również podaje się napar dzieciom szczególnie przy kolce brzusznej. Ekstrakt z kopru można stosować przy zapaleniu oskrzeli posiada działanie wykrztuśne. Wzmacnia organizm i likwiduje przykry zapach z ust.
Najczęściej spożywa się go ½ łyżeczki na czczo.

Zioła wg. świętej Hildegardy na poprawę nastroju i dolegliwości wątroby

Hyzop lekarski

Nazwa pochodzi od hebrajskiego słowa świętego zioła. W Polsce potocznie nazywany jest Józefka. Hildegarda zalecała zioło przy dolegliwościach wątroby oraz na zły nastrój. Zioła nie trzeba specjalnie przygotowywać wystarczy, że dodasz szczyptę do potraw szczególnie mięsnych.
Jego smak jest wyrazisty lekko gorzki.

Zioła wg. świętej Hildegardy mające właściwości antybakteryjne

Krwawnik pospolity – wykorzystuje się kwiaty i liście. Dużą popularnością cieszą się olejki eteryczne, które mają właściwości przeciwzapalne, przeciwskurczowo oraz antybakteryjne. Krwawnik stosuje się do łagodzenia dolegliwości żołądkowych. Nigdy nie jedz surowych liści czy kwiatów mogą spowodować niepożądane np. bardzo silne bóle brzucha. Krwawnik można zakupić w formie herbatek lub olejków.

Zioła św. Hildegardy na infekcje

Lubczyk stosuje się go przede wszystkim w czasie infekcji. Bardzo często jest składnikiem syropów na kaszel.
Przepis Hildegardy
1 szklanka wina
1 g lubczyku
1 g szałwii
8 g. kopru
Zioła należy wsypać do woreczka z lnu i zamoczyć w winie na 2 dni. Po dwóch dniach należy wyjąć woreczek i pić wino w małych dawkach przez kilka dni.

Uwaga św. Hildegardy

Jeżeli ktoś przyjmuje zioła, winno się to odbywać wg właściwej miary i rozsądnego zapotrzebowania, bo gdy się ich nie przyjmuje we właściwy sposób przynoszą więcej szkody niż zdrowia.

Mówiąc inaczej nigdy nie należy diagnozować się i leczyć samemu, od tego przecież mamy lekarzy.

Wszystkie wymienione zioła można wprowadzić do swojej kuchni. nadadzą potrawom różny smak a i są pomocne w zachowaniu zdrowia.

Zioła przydatne do pielęgnacji skóry

Wg św. Hildegardy najwłaściwszymi ziołami do jej pielęgnacji są:

– róża damasceńska (olejki różane),
– szałwia lekarska (do pielęgnacji cery tłustej i mieszanej, lawenda lekarska (redukuje obrzęki np. pod
oczami i cellulit).
– nagietek lekarski (świetnie regeneruje skórę, stosowany jest przy trądziku.
– fiołek wonny (tonik do skóry tłustej, do włosów przetłuszczających się.
– biała lilia ( wzmacnia naczynia krwionośne, działanie przeciwzmarszczkowe !
– krwawnik pospolity (stosowany przy skórach przetłuszczających się oraz do regeneracji skóry,
– Fiołek trójbarwny potocznie zwany bratkiem polnym, ma działania regeneracyjne, przeciwstarzeniowe i wzmacnia naczynia krwionośne.
Wszystkie wymienione zioła mają zastosowanie we współczesnej kosmetyce, a i można samemu zrobić z nich toniki.

Podsumowanie

Hildegarda z Bingen to wizjonerka, prekursorka medycyny alternatywnej. Wyprzedzała swoją epokę o wieki. Dziś jest bardzo popularna w Polsce. Jej duchowość, wsłuchiwanie się w siebie, jej metody zapobiegania chorobom znalazły swoje odzwierciedlenie w medycynie alternatywnej, w medytacjach i w ziołolecznictwie.

Wyprzedziła swoją epokę o kilka stuleci.